Людмила Воробьева – беренче урында

Людмила Воробьева фермада күптәннән эшли, дип әйтү генә аз булыр, мөгаен. Фермага килгәнче ындыр табагында, икмәкханәдә хезмәт салырга, заправкалаучы булып та эшләргә өлгергән.

-Без апаларым белән фермада үстек, дисәң дә була, - ди Людмила Николаевна. – Әтиебез – терлекче, ә әниебез савучы иде. Беренче сыйныфтан ук мин әниемнең төркемендә сыер саудым.

Әйе, терлекчелектә очраклы кешеләр булмый. Әти-әниләре артыннан бер-бер артлы Марченколарның өч кызы да фермага эшкә килә. Бүген алар барысы да бер коллективта хезмәт сала. Өлкәннәре Галина Кирәева – ферма мөдире, Любовь Бабченко – хисапчы-лаборант, ә иң кечесе Людмила Воробьева - савучы. Тугыз ай йомгаклары буенча хуҗалыкта гына түгел, ә районда иң югары күрсәткеч аңарда – ул 161 тонна сөт сауган, һәр сыердан савым 3287 кг тәшкил иткән.

-Бу - савым төркемен яңарту нәтиҗәсе, - дип елмая савучы. – Минем төркемдә хәзер симментал токымлы тана сыерлар.

Фәнүзә СУФИЯНОВА.

Автор фотосы.